Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020

ΠΑΥΣΑΝΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.....

Η Κορινθιακή επικράτεια, μέρος της Αργολίδας, παίρνει το δικό της
όνομα από τους Κορινθίους και ότι ήταν γιος του
Ζευ ξέρω από κανέναν που να ισχυρίζεται σοβαρά αλλά οι περισσότεροι Κορίνθιοι, για τον Εύμελο, τον γιο του Αμφίλυτου της φυλής
που ονομάζεται Βακχίδαι ο οποίος λέγεται επίσης ότι ήταν ποιητής, 
στην Ιστορία της Κορίνθου (αν πράγματι είναι ο συγγραφέας του αυτης), ότι η Εφύρη, κόρη του Ωκεανού, κατοικούσε πρώτα
αυτή τη γη, και ότι μετά τον Μαραθώνα, τον γιο του Εππους,
ο γιος του Αλόη, ο γιος του Ήλιου, έφυγε από την αυθάδη συμπεριφορά του πατέρα του και έφτιαξε μια αποικία ξακουστή σε ναυτιλία
σε παραλία της Αττικής, και όταν ήταν νεκρός ο Επωπας,  επέστρεψε
στην Πελοπόννησο και μετά την διαίρεση του βασιλείου
οι γιοι του πήγαν πίσω στην Αττική και από τον γιο του Σικυώνα
Η Ασωπία πήρε το όνομα της Σικυωνίας και η Εφύρεια κλήθηκε
Κόρινθος από το γιο του Κόρινθος.

Τώρα η Κόρινθος δεν κατοικείται από κανένα από τα αρχαίους Κορινθιους-
αλλά από τους αποίκους που τους έστειλαν εκεί οι Ρωμαίοι.
Και αυτό οφείλεται στην συνομοσπονδία των Αχαιών. 
Οι Κορίνθοι προσχώρησαν και πήραν το ρόλο τους στον πόλεμο με
τους Ρωμαίους που ο Κρίτολαος, ο οποίος είχε διοριστεί
αρχηγός της Αχαϊκής Συνομοσπονδιας που έφερε, έχοντας
έπεισε τους Αχαιούς και τους περισσότερους Έλληνες έξω απο
την Πελοπόννησο να εξεγερθούν ενάντια στη Ρώμη. Και οι Ρωμαίοι-
άνδρες, αφού κατέκτησαν όλους τους άλλους Έλληνες στη μάχη,
απομάκρυνε από αυτά τα χέρια τους και έσπασε το οχυρό-
όλες τις οχυρωμένες πόλεις, αλλά κατέστρεψαν την Κόρινθο
υπό τον Λεύκιο Μόμμιο τον στρατηγό του ρωμαϊκού στρατού, και αυτοί
λένε ότι ξαναχτίστηκε από τον Ιουλιο Καίσαρα, ο οποίος καθιέρωσε την προτερη θεσμοθετημένη-
μορφή διακυβέρνησης με έδρα τη Ρώμη (το Imperial). Ο Καρθάγης
επίσης, ανανέωσε τη θητεία του.......
Αλλά κατά τον Εύμελο θεωρεί  ότι έδωσε ο Ήλιος
την Ασόπια προς τον Αλοέα και την Εφυρασα στον ητη και ο Ητης
πήγε στην Κολχίδα και άφησε το βασίλειο στον γιο του Βούνου
του Ερμή και της Αλκιδαμέας, και μετά τον θάνατο του Βούνου, ο Εποπέας
ως βασιλιάς βασιλευσε στους Εφυραίους. Και όταν σε .....
ημέρες ο Κορίνθιος ο γιος του Μαραθώνα πέθανε άτεκνος,οι Κορίνθιοι έστειλαν αγγελιοφόρο για τη Μήδεια από την Ιωλκό να παραδώσουν το
βασίλειο σε αυτήν: και ήταν δια μέσω αυτής ότι ο Ιάσονας έγινε βασιλιάς της Κορίνθου και η Μήδεια είχε παιδιά
ΒΙΒΛΙΟ ΙΙ. - ΚΟΡΙΝΘΟΣ. 97

......Ο Ιάσων αλλά κάθε φορά που ο καθένας ......τον έπαιρνε στο
ναό της Ήρας και έκρυβε εκεί, γιατί σκέφτηκε αυτό
πως κρύβοντας τους εκει θα είναι αθάνατοι: αλλά τελικά
έμαθε ότι έκανε λάθος σε αυτή την προσδοκία, και, 
ταυτοχρόνως εντοπίστηκε από τον Ιάσονα, δεν θα συγχωρούσε
της αν και παρακαλούσε σκληρά για συγχώρεση, αλλά έφυγε μακριά
στην Ιωλκό. Τελικά η ίδια η Μήδεια έφυγε επίσης, και
παρέδωσε το βασίλειο στον Σίσυφο. Αυτή είναι η Ιστορία που έχω διαβάσει.

Η ΑΙΑΝΤΙΔΑ ΦΥΛΗ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΑΘΩΝΑ!

Με την ονομασία Αιαντίς (αρχαία ελληνικά: Αἰαντίς) ή Αιαντίδα φυλή (σύγχρονα ελληνικά) για την φυλή και Αιαντίδα (γενική: Αιαντίδος) για την περιοχή και με το όνομα (άρθρο: ο) Αιαντίδης (αρχαία ελληνικά: Αἰαντίδης), ή (άρθρο πληθυντικού: οι) Αιαντίδες (αρχαία ελληνικά: Αἰαντίδαι), για τα μέλη της φυλής και τους κατοίκους της περιοχής αυτής, αναφέρεται μια από τις φυλές της Αρχαίας Ελλάδας και μία από τις 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας, οι οποίοι κατοικούσαν στην ομώνυμη περιοχή της Αιαντίδας, η οποία περιλάμβανε μια σειρά από δήμους της περιοχής της σύγχρονης Ελλάδας που είναι γνωστή ως Αττική.

Ονομασία

Ο Αίας ο Τελαμώνιος μεταφέρει τη σορό του Αχιλλέα, σε κρατήρα, μεταξύ 570-565 π.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο της Φλωρεντίας.
Η Αιαντίδα, πήρε το όνομά της από τον μυθικό Αίαντα.

Οι 10 φυλές της Αρχαίας Αθήνας

Η φυλή και η περιοχή των Αιαντιδών δήμων ήταν μέρος της μεγάλης πόλης-κράτους της αρχαίας Αθήνας, η οποία διοικούταν από εκπροσώπους των 10 φυλών της Αττικής, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, οι οποίες ήταν οι εξής:
  1. Ἐρεχθηΐς, (ονομάστηκε από τον Ερεχθέα),
  2. Αἰγηΐς, (ονομάστηκε από τον Αιγέα),
  3. Πανδιονίς, (ονομάστηκε από τον Πανδίονα),
  4. Λεοντίς, (ονομάστηκε από τον Λέω, γιο του Ορφέα),
  5. Ἀκαμαντίς, (ονομάστηκε από τον Ακάμα, γιο του Θησέα),
  6. Οἰνηΐς, (ονομάστηκε από τον Οινέα),
  7. Κεκροπίς, (ονομάστηκε από τον Κέκροπα),
  8. Ἱπποθοντίς, (ονομάστηκε από τον Ιπποθόωντα),
  9. Αἰαντίς, (ονομάστηκε από τον Αίαντα),
  10. Ἀντιοχίς, (ονομάστηκε από τον Αντίοχο, γιο του Ηρακλή).

Οι δήμοι Αιαντίδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φυλή Αιαντίς, με βάση τη διαίρεση του Κλεισθένη, είχε κατανεμηθεί σε διάφορες περιοχές, που καταλάμβαναν οι δήμοι, που ανήκαν σε αυτήν και έφεραν τις ονομασίες:
  1. Αφίδναι ή Άφιδνα, ο δημότης Αφιδναίος. Η ακρόπολη των αρχαίων Αφιδνών βρίσκεται στην θέση Κοτρώνι, κοντά στο σημερινό Καπανδρίτι.
  2. Μαραθών, ο δημότης Μαραθώνιος.
  3. Οινόη, ο δημότης Οινοαίος. Σήμερα γνωστή ως Νοινόη
  4. Ραμνούς, ο δημότης Ραμνούσιος,
  5. Τρικόρυνθος ή Τρικόρυνθον ή Τρικόρυθος, ο δημότης Tρικορύσιος,
  6. Φάληρον, ο δημότης Φαληρεύς ή Φαληραίος,

Ιστορικές ασάφειες

Υπάρχουν μερικές ιστορικές ασάφειες σχετικά με την ταύτιση ή τα ονόματα μερικών δήμων αυτής της φυλής, σε σχέση με άλλες:
  1. Αφίδναι ή Άφιδνα, ο δημότης Αφιδναίος,[30][31] (αναφέρεται και ως δήμος της Λεοντίδος φυλής).
  2. Ερχία ή Έρχεια, ο δημότης Ερχιεύς ή Έρχιάδης,[32][33] [34] (αναφέρεται και ως δήμος της Αιγηίδος φυλής).
  3. Θυργωνίδαι, ο δημότης Θυργωνίδης,[35][36]
  4. Κύκαλα, ο δημότης Κυκαλεύς,[37][38]
  5. Μαραθών, ο δημότης Μαραθώνιος.[39] Ο Μαραθώνας, σύμφωνα με πηγές βρισκόταν εντός των ορίων της Αιαντίδος φυλής.[40] Αναφέρεται επίσης από τον Πλούταρχο ότι πενήντα δύο μέλη της φυλής των Αιαντίδων πέθαναν από τραύματα που υπέστησαν στην Μάχη των Πλαταιών.[41] (αναφέρεται και ως δήμος της Λεοντίδος φυλής).
  6. Ραμνούς, ο δημότης Ραμνούσιος,[42][43][44] (αναφέρεται και ως δήμος της Λεοντίδος φυλής).
  7. Τιτακίδαι, ο δημότης Τιτακίδης,[45] (αναφέρεται και ως δήμος της Αντιοχίδος φυλής).[46]
  8. Φηγαία, ο δημότης Φηγαιεύς,[47][48]
  9. Ψαφίς, ο δημότης Ψαφιεύς,[49]

Η συμμετοχή των δήμων στην αρχαία Βουλή

Η αντιπροσωπευτική ποσόστωση των εκπροσώπων - βουλευτών των δήμων της Αιαντίδας (στον παρακάτω πίνακα) αποδεικνύει και τη σημαντική συμμετοχή της φυλής αυτής, κατά την πρώτη (508 π.Χ. - 306 π.Χ.) και τη δεύτερη περίοδο (306 π.Χ. - 223 π.Χ.) της διακυβέρνησής της, μέσω της αρχαίας αθηναϊκής Βουλής και της Εκκλησίας του δήμου, ειδικότερα την περίοδο μεταξύ των ετών 343 π.Χ. - 253 π.Χ..[50]

Αἰαντίς

Δήμοι#[51]#[52]#[53]Σημειώσεις
Φάληρον (;)πόλεις
Φάληρον9913
Θορικόςπαραθαλάσσιοι δήμοι
Μαραθών101013
Οινόη446ενσωμάτωση στη φυλή Ατταλίς
στη 4η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) και στη φυλή Αδριανίς
στη 5η περίοδο (ελληνιστικοί - ρωμαϊκοί χρόνοι)
Ραμνούς8812
Τρικόρυνθος336ενσωμάτωση στη φυλή Αδριανίς
στη 5η περίοδο (ελληνιστικοί - ρωμαϊκοί χρόνοι)
Αφίδναι (;)Ενδοχώρα ή μεσόγειοι (μη παραθαλάσσιοι δήμοι)
Αφίδναι1616ενσωμάτωση στη φυλή Πτολεμαΐς
στη 3η περίοδο (υπό Μακεδονική κατοχή) και στη φυλή Αδριανίς
στη 5η περίοδο (ελληνιστικοί - ρωμαϊκοί χρόνοι)

Διάφορα για τη φυλή Αιαντίδα

Ο δήμος της Αιαντίδας που καταλάμβανε την μεγαλύτερη έκταση ήταν ο δήμος των Αφιδνών.

Προσωπικότητες από την Αιαντίδα φυλή.

Με καταγωγή από τον αρχαίο δήμο Αφιδνών, αναφέρονται οι εξής:
Με καταγωγή από τον αρχαίο δήμο Ελευσίνος, αναφέρονται οι εξής:

ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ ΑΙΑΝΤΙΔΑΣ!

Ο Μαραθών ή Μαραθώνας ή Μαραθωνία ή Μαραθώνιον (Μαραθών), (ο δήμος: Μαραθώνος, Μαραθώνα), ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Αιαντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).







Οινόη Αιαντίδας

Η Οινόη (Οἰνόη), (ο δήμος: Οινόης), ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Αιαντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).

Προβάλινθος

Η Προβάλινθος (Προβάλινθος), (ο δήμος: Προβαλίνθου) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Πανδιονίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).

Παλλήνη Αντιοχίδας

Η Παλλήνη (Παλλήνη), (ο δήμος: Παλλήνης) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Αντιοχίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).






Ο ΕΠΟΠΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ Ο ΜΑΡΑΘΩΝ!

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Εποπέας (Εποπεύς) αναφέρεται κυρίως ένας Σικυώνιος ήρωας του οποίου η γενεαλογία παρουσιάζει ποικιλία εκδοχών. Θεωρείται άλλοτε γιος της Αλόης, και επομένως εγγονός του θεού Ποσειδώνα και της Κανάκης, και άλλοτε γιος κατευθείαν του ίδιου του Ποσειδώνα και της Κανάκης. Κατά τον περιηγητή Παυσανία, είναι γιος του Αλωέα και εγγονός του Ήλιου. Ο Απολλόδωρος τον αναφέρει ως γιο του Ποσειδώνα και της Κανάκης και ο Ύγινος γιο της Αλκυόνης της κόρης του Άτλαντα. Ο Επωπέας λατρευόταν στη Σικυώνα ως θεός και είχε ιερό.

Αρχικώς ο Εποπεύς βασίλευε στη Σικυώνα ως διάδοχος και κληρονόμος του Κόρακος. Αλλά όταν πέθανε ο τοποτηρητής του θρόνου της Κορίνθου, ο Βούνος, ο Εποπέας τον διαδέχθηκε, επιβάλλοντας την κυριαρχία του ταυτόχρονα στις δύο πόλεις, Σικυώνα και Κόρινθο.
Ο Εποπέας υποδέχθηκε και βοήθησε την Αντιόπη, την κόρη του βοιωτικού Ασωπού, όταν εκείνη καταδιωκόμενη από τον πατέρα της επειδή είχε μείνει έγκυος εκτός γάμου, ζητούσε καταφύγιο για να γεννήσει. Τα παιδιά της που γέννησε εκεί ήταν παιδιά του Δία, αλλά κατά μία εκδοχή το ένα, ο Ζήθος, ήταν παιδί του Εποπέα, τον οποίο η Αντιόπη τελικώς παντρεύτηκε, ο άλλος της γιος ήταν ο Αμφίονα. Μόλις ο Λύκος, ο θείος της Αντιόπης, έμαθε ότι είχε καταφύγει στη Σικυώνα, επιτέθηκε κατά της πόλεως και την κατέλαβε. Κατά την άλωσή της, ο Εποπέας σκοτώθηκε. Ο Εποπέας είχε και ένα μεγάλο παιδί, τον Μαραθώνα, που όσο ζούσε ο πατέρας του έλειπε στην Αττική. Μόλις έμαθε τον θάνατο του πατέρα του, ο Μαραθών επέστρεψε στην Κόρινθο.
Οι κυρίαρχοι της Θήβας Λύκος και Νυκτέας (κατά μια παράδοση η Αντιόπη ήταν κόρη του Νυκτέα) θεώρησαν απαγωγή την μετάβαση της Αντιόπης στη Σικυώνα και κήρυξαν τον πόλεμο στη Σικυώνα. Επικεφαλής της εκστρατείας ήταν ο Νυκτέας που ηττήθηκε και σκοτώθηκε. Δεύτερη εκστρατεία έκανε ο Λύκος που κατόρθωσε να πάρει πίσω την Αντιόπη αφού τραυμάτισε τον Επωπέα που πέθανε σε λίγο.
Η μυθική αυτή ιστορία συμβολίζει τη σκληρή πάλη ανάμεσα στη Θήβα και στη Σικυώνα για τον έλεγχο του εμπορικού δρόμου του Κορινθιακού κόλπου. Με τον Επωπέα έχουμε την κυριαρχία της Σικυώνας. Με την επιστροφή της Αντιόπης συμβολίζεται η ανάκτηση της κυριαρχίας του Κορινθιακού από τη Θήβα.


Πηγή

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
  • Sir William Smith, επιμ. (1876) [1849]. Dictionary of Greek and Roman biography and mythology (στα Αγγλικά). Boston: C.C. Little, J. Brown and Co. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2009.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥ ΟΡΝΙΘΕΣ......ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ....

..........(Ο Έποπας κάνει μερικούς λαρυγγισμούς και μετά "τραγουδάει")


ΕΠΟΠΑΣ
Εποποί ποποπό ποποποί
ιω ιω, εδώ εδώ εδώ.
Και όσα στα καλόσπορα χωράφια γεωργών
καλοπερνάτε - κριθοφάγα σποροφάγα
μύρια όσα γένη,
που σκορπίζετε γλυκούς ήχους πετώντας
κι όσα στ' αυλάκια στη σειρά στους σβώλους πάνω τιτιβίζετε
με λιγωμένη τη φωνή
τσίου τσίου
κι όσα στων κήπων τα πυκνά κισσόκλαδα τσιμπολογάτε
και όσα στα βουνά βλαστοκορφές και κούμαρα,
ελάτε τρέξτε, σας καλώ.
Τριο τριοτρίξ.
Και όσα σε βαλτοτόπια και στενά
μαζεύετε σκνιπούλες - και σε μέρη δροσερά
και λιβάδια χλοερά του Μαραθώνα είσαστε,
κι εσύ πουλί πανέμορφο, λιβαδοπέρδικά μου,
και όσα απ' τ' άσπρα πουλιά μαζί με τις αλκυόνες
πάνω κύματα κοπαδιαστά πετάτε
ελάτε εδώ να μάθετε
ελάτε όλων των ειδών τα μακρολαίμικα πουλιά
σύναξη καλούμε.
Ήρθε κάποιος γέρος μυαλωμένος και αψύς
τα πρωτάκουστα που λέει ελάτε να ακούσετε
εδώ εδώ...

(Ακούγονται φωνές πουλιών - και σε λίγο θα φανούν)

ΧΟΡΟΣ ΠΟΥΛΙΩΝ
Τορό τορό τοροτο τριξ
Κικαβάου κικαβάου
Τόρο τόρο τορολίξ.

ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ
Βλέπεις κανένα πουλί;

ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ
Όχι, μα τον Απόλλωνα κι ας χάζεψα κοιτώντας όλο τον ουρανό.

ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ
Άδικα ο Έποπας χώθηκε στο θάμνο και τα καλούσε κακαρίζοντας

(Ακούγονται φτερουγίσματα. Πετιέται ένα πουλί. Στη συνέχεια άλλα).

ΠΟΥΛΙ
Τοροτίξ τοροτίξ!

ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ

Α! Να το ένα! Έρχεται! Πουλί είναι!

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2020

ΕΠΩΠΕΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ....

Ἐφύραν Ὠκεανοῦ θυγατέρα οἰκῆσαι πρῶτον ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, Μαραθῶνα δὲ ὕστερον τὸν Ἐπωπέως τοῦ Ἀλωέως τοῦ Ἡλίου φεύγοντα ἀνομίαν καὶ ὕβριν τοῦ πατρὸς ἐς τὰ παραθαλάσσια μετοικῆσαι τῆς Ἀττικῆς, ἀποθανόντος δὲ Ἐπωπέως ἀφικόμενον ἐς Πελοπόννησον καὶ τὴν ἀρχὴν διανείμαντα τοῖς παισὶν αὐτὸν ἐς τὴν Ἀττικὴν αὖθις ἀναχωρῆσαι, καὶ ἀπὸ μὲν Σικυῶνος τὴν Ἀσωπίαν, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τὴν Ἐφυραίαν μετονομασθῆναι.........

Εὔμηλος δὲ Ἥλιον ἔφη δοῦναι τὴν χώραν Ἀλωεῖ. μὲν τὴν Ἀσωπίαν, Αἰήτῃ δὲ τὴν Ἐφυραίαν· καὶ Αἰήτην ἀπιόντα ἐς Κόλχους παρακαταθέσθαι Βούνῳ τὴν γῆν, Βοῦνον δὲ Ἑρμοῦ καὶ Ἀλκιδαμείας εἶναι, καὶ ἐπεὶ Βοῦνος ἐτελεύτησεν, οὕτως Ἐπωπέα τὸν Ἀλωέως καὶ τὴν Ἐφυραίων σχεῖν ἀρχήν· Κορίνθου δὲ ὕστερον τοῦ Μαραθῶνος οὐδένα ὑπολ[ε]ιπομένου παῖδα, τοὺς Κορινθίους Μήδειαν μεταπεμψαμένους ἐξ Ἰωλκοῦ παραδοῦναί οἱ τὴν ἀρχήν..........http://www.litant.eu/LA9.pdf

Ποιος ήταν ο Μάραθος, δυο πιθανές θεωρίες!

Μάραθος ή Μαραθών

Μυθολογικό πρόσωπο. Ήρωας του ομώνυμου αρχαίου δήμου της Αττικής, όπου τον τιμούσαν ιδιαίτερα. Ήταν γιος του Επωπέα από τη Σικυώνα, που αργότερα μετοίκησε στα παράλια της Αττικής. Σύμφωνα με άλλη παράδοση ήταν ήρωας της Αρκαδίας και οδηγός των Διοσκούρων κατά την εκστρατεία τους στην Αττική, όταν ο Θησέας απήγαγε την αδελφή τους Ελένη.

ΓΡΙΦΟΣ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ!

Πολλοί πιστεύουν πως την αρχαιότητα, η πόλη πήρε την ονομασία της από τον τοπικό ήρωα Μάραθο. Αργότερα ιδρύθηκαν στην περιοχή και οι πόλεις Προβάλινθος, Οινόη και Τρικόρυθος οι οποίες μαζί με το Μαραθώνα αποτέλεσαν την Τετράπολη της Αττικής.

Οι περισσότεροι ιστορικοί αναλυτές συμφωνούν ότι η πόλη – λίκνο της δημοκρατίας απέκτησε το όνομα «Μαραθών» από το αρωματικό φυτό μάραθος, το οποίο ανθεί ακόμη και σήμερα στην κοιλάδα του Μαραθώνα.Ένας αρχαίος κωμικός, μάλιστα, ο Έρμιππος, το 425 π.Χ υπαινίσσεται τη σχέση του φυτού με τον τόπο και γράφει χαρακτηριστικά ότι «οι άνθρωποι, διατηρώντας ευλαβικά την ανάμνηση του Μαραθώνα, όλοι βάζουν μάραθο στις αλμυρές ελιές». Υπάρχουν, βέβαια,  και άλλες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος.
Σύμφωνα με τον ιστορικό συγγραφέα και φιλόσοφο του 4ου αιώνα π..Χ. Δικαίαρχο, το όνομα έδωσε ο Μάραθος από την Αρκαδία, που εκστράτευσε με τους Διόσκουρους στην Αττική, ενώ ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει ως επώνυμο τον ήρωα Μαραθώνα.